เสรีกัญชา กับการใช้ช่วยเพื่อเข้าสู่ภวังค์

เสรีกัญชาอย่างเป็นทางการ อะไรที่ก่อนนี้มันผิดกฎหมาย ตอนนี้ก็ถูกกฎหมาย คนที่เห็นด้วยก็มี คนที่เห็นถึงข้อเสียก็มาก

ขอกล่าวถึงเรื่องนี้อย่างไม่ตอแหล และไม่อาย ว่าผมเป็นคนนึงที่ใช้กัญชา มานานพอสมควร แต่ใช้อย่างมีสติ และไม่เคยไปสร้างความเดือดร้อนให้ใคร ไม่เคยไปขโมยตัดต้นไผ่บ้านใครเอามาทำบ้องกัญชา

ก่อนหน้านี้หลายร้อย จนถึงหลักพันปี ก่อนที่กัญชาจะกลายเป็นสิ่งผิดกฎหมาย มันเคยเป็นสิ่งที่ใช้เผาเพื่อบูชาเทพเจ้า มาตั้งแต่ก่อนสมัยคริสต์กาล นั่นคือตั้งแต่พระคัมภีร์ พันธสัญญาของอิสราเอล ชาวยิวใช้มันเป็นหนึ่งในพืชที่เผาเพื่อบูชาเทพเจ้า เหตุนึงคาดว่าเพราะฤทธิ์ของมันที่ทำให้สูดดมเข้าไปแล้ว เกิดจินตนาภาพได้ง่าย จิตไม่สับสนเป็นสมาธิ (เพราะมันลอยฟุ้ง)

ในชมภูทวีป ก็เป็นสิ่งที่นักบวชพราหมณ์บางลัทธิ ใช้ทั้งจุดบูชาพระอิศวรเจ้า พร้อมทั้งกล่อมจิตตัวเองให้เป็นสมาธิ บางครั้งก็ใช้การสูดเข้าปอดโดยตรง หรือบางทีก็นำมาผสมกำยาน เป็นของที่มีมาแต่โบราณ ไม่ใช่ว่าเพิ่งมามีในปัจจุบันนี้ เมื่อก่อนได้ลำบากเพราะติดข้อกฎหมาน แต่คาดว่าอีกไม่นานคงจะหาได้ง่ายขึ้น

ในบ้านเราเอง การถวายยาฝิ่น กัญชาในพิธีไหว้ครู ก่อนหน้านี้ก็เป็นเรื่องปรกติธรรมดา ในโองการถวายเครื่องสังเวยครูยุคเก่าๆ จะมีบันทึกอยู่ด้วย จนเมื่อมันกลายเป็นสิ่งผิดกฎหมาย

เพราะว่าจิตของเรานั้นมันยากที่จะสงบ บางครั้งต้องอาศัยบางสิ่ง เพื่อเข้ามาช่วยให้อยู่ในสภาวะกึ่งมึนเมา ครึ่งหลับครึ่งตื่น หรือคล้ายๆอยู่ในภวังค์ เพื่อให้ง่ายต่อการเข้าถึงจิตภายในแห่งตนเอง การเคี้ยวหมากก็เป็นไปเพื่อเจตนาเดียวกัน ถ้าคนเคยกินหมากจะรู้ ว่าหมากที่ดีต้องกินแล้วยัน หรือเมามึน กินมากๆก็เกิดอาการติดหมาก ไม่ต่างจากยาเสพติดชนิดอื่นๆ

กัญชาก็คือสิ่งเสพติดชนิดนึง ถ้าใช้เป็นมันก็ดี แต่ถ้าใช้ไม่เป็นมันก็คือสิ่งสร้างความหายนะให้ชีวิต ไม่ต่างจากเหล้า บุหรี่ ฯลฯ อีกสารพัด
ยิ่งสำหรับคนฝึกจิต แล้วพึ่งพามัน จากภาพมโนก็อาจจะกลายเป็นภาพหลอน หลงในภาพจินตนาการ จนอาจจะแยกไม่ออกว่าอะไรจิตมันปรุงขึ้น หรือมันเป็นจริง

ประการสำคัญ ถ้าหากพึ่งพามันบ่อยๆ เพื่อการเข้าสู่ภวังค์ เข้าสู่สมาธิ จะหมดความสามารถในการเข้าสู่ถึงสภาวะนั้นด้วยตัวเอง จะลดลงไปเรื่อยๆ จนถึงหมดความสามารถไปโดยสิ้นเชิง
นี่คือข้อเสียและเป็นกับดักอย่างร้ายแรงที่สุด จากการคิดจะพึ่งกัญชาเพื่อเข้าสู่พระเป็นเจ้า

เตือนใจแก่ผู้กำลังคิดจะริลอง ใช้กัญชาเพื่อเสริมการเข้าสู่สมาธิ ใช้อย่างมีสติและพอประมาณ เฉกเช่นเดียวกับยาพิษ หากใช้อย่างเหมาะสมก็กลายเป็นยา แต่ยาบำรุงร่างกาย กินมากไปก็กลับกลายเป็นยาพิษ

ทุกอย่างถ้าใช้เป็น มีสติและรู้เท่าทัน
ก็เป็นประโยชน์ หากใช้อย่างไม่เป็นก็เป็นโทษ
รู้ให้รอบก่อนจะใช้มัน เพื่อไม่เดือดร้อนทั้งตัวเองและผู้อื่นในภายหลัง