เจริญเมตตา อานิสงค์มากมายนัก

คำว่า"เมตตา" คำง่ายๆ แต่เข้าใจและทำกันยาก ยิ่งในยุคสมัยแห่งความแก่งแย่งชิงดี ความเมตตาดูจะเลือนหายไป คนทึ่เมตตาก็กลายเป็นถูกผู้อื่นเอารัดเอาเปรียบ จนสุดท้ายก็ถูกสภาพสังคมบีบบังคับ ให้ต้องกลายเป็นคนทึ่ไร้ความเมตตาไปด้วย

แต่อานิสงค์แห่งเมตตา หาได้เพียงแค่ทำให้กลายเป็นคนทึ่โดนผู้อื่นเอารัดเอาเปรียบอยู่ร่ำไปเท่านั้น ความจริงแล้วเมตตานี่ล่ะคืออาวุธชั้นสูง ที่พระพุทธองค์ได้ใช้กำราบพญามาร ทำเอาลูกศรอาวุธใดๆทั้งหลายของพญามาร กลายเป็นเพียงแค่ดอกไม้โปรยรัตน
บัลลังค์ของพระองค์ โดยพระพุทธองค์ทำเพียงแค่แผ่เมตตาเท่านั้น

การแผ่เมตตาจิต เราส่งให้ผู้อื่นก็จริง แต่ผลส่วนใหญ่นั้นได้แก่ตัวเราเอง ทำให้เป็นคนมีเสน่ห์ในตัว เป็นคนไม่มีศัตรู หรือต่อให้มี ศัตรูก็ทำอันตรายใดๆไม่ได้ และมักจะแพ้ภัยตัวเองไปจนหมดสิ้น จิตใจผ่องใส เพราะไม่อิจฉาริษยา คิดลบอคติกับผู้ใด แม้อมนุษย์ก็ไม่ทำกล้าทำอันตราย มีแต่จะช่วยคุ้มครองป้องกันภัยให้

พระศาสดาท่านสรรเสริญการเจริญเมตตาไว้มาก แม้จะกระทำได้แค่ลัดมือเดียว คือเพียงแค่ระยะเวลาเหยียดมือออก แล้วเอามือเข้าเท่านี้ก็ได้ถือว่าเราทำตามคำสอนและพระโอวาทนั้นแล้ว

คนเล่นของ พกแขวนเครื่องราง หากอยากจะให้ส่งผลดีแก่ตัวผู้ใช้ยิ่งๆขึ้นไปควรหมั่นเจริญเมตตา เพื่อเสริมอานุภาพแห่งวัตถุทั้งหลายเพิ่มเติมไปอีก นั่นก็เพราะกระแสพลังแห่งเมตตา เมื่อแผ่ออกไปก็จะดึงดูดสิ่งดีๆต่างๆกลับเข้ามาสู่ตัวผู้แผ่ด้วย แรงครุู
แรงเทวดา แรงคาถา ก็มักจะกลับมาตามกระแสพลังแห่งการแผ่เมตตาอันนี้ เพราะครูบาอาจารย์เบื้องบน ท่านคือกระแสพลังงงานแห่งความเมตตาอันแรงกล้าที่มีต่อสัตว์โลกทั้งหลาย

เมตตาคือการที่คิดถึงผู้อื่น ไม่คิดถึงแต่เรื่องตัวเราเอง
คนที่วนเวียนคิดแต่เรื่องตัวเอง เมื่อเวลาผ่านไปนานๆเข้าจะกลายเป็นคนเห็นแก่ตัว และจิตใจคับแคบโดยไม่รู้ตัว

"เมตตาคุณนัง อรหังเมตตา"
คำภาวนาสำหรับเจริญสติแผ่เมตตาเป็นประจำ
คาถานี้ใช้ได้ทั้งป้องกันภัยอันตราย เป็นที่เมตตาแก่คนทั้งหลาย หมั่นเจริญสติและภาวนาไว้ เป็นที่รักของทั้งเทวดาและอมนุษย์ทั้งหลาย